Nu eens niets met de Ziekte van Parkinson, maar gewoon gezellig genieten van cabaret en muziek, muziek die iedereen wel kende.

De zaal liep traag vol en even over tweeën waren toch nog alle stoelen bezet. De 2 uur durend optreden werd bijzonder gewaardeerd, gezien dat iedereen bleef zitten en tientallen mensen het Trio bedankte, waar ook het bestuur en gastvrouwen van Parkinson Café Alphen weer heel gelukkig van werd.

Een lieve juf, een vrolijke bakker en een muzikale dominee. Zij waren de hoofdpersonen in een prachtig programma voor ouderen.

De juf is dol op zingen en ze kent ook talloze liedjes, maar het geheugen laat haar nog wel eens in de steek……

Gelukkig schoot de altijd zingende bakker, de dominee én het aanwezige publiek haar te hulp.

Zo ontstond een gezellig programma vol bekende liedjes, waar onze gasten veel plezier aan beleefden. Een programma dat uitnodigde tot meezingen!

Ze staan miljoenen in het geheugen gegrift:
Hoe zacht’kens glijdt ons bootje, Zie de leliën op het veld, Het karretje op de zandweg, Hela, gij bloempje,
maar ook: In een blauw geruite kiel, Holland ze zeggen, Waar de blanke top der duinen.

Ze behoorden tot het standaard-repertoire op de Nederlandse lagere scholen. Maar er werd natuurlijk nog veel meer gezongen,

van Omdat ik zoveel van je hou, Daar bij die molen, Droomland,
via Twee ogen zo blauw, Ik heb mijn wagen volgeladen,

tot Kleine kokette Katinka, De muis in de molen in mooi Amsterdam, Het kleine café aan de haven, Dans je de hele nacht met mij….

Deze liedjes, en nog veel meer, passeren de revue in een programma van zo’n twee keer drie kwartier met een pauze (zo u wilt ook korter). Een feest van herkenning, vrolijk, vol respect en sfeer gebracht door de Juf, de Bakker en de Dominee.

[Diavoorstelling tonen]